دولتی که دولت چهاردهم را زمین می‌زند!؟

مطلب تبیینی - تحلیلی

به قلم امین محمدی (تحلیلگر و پدیده شناس)

وقتی دولتی با هر میزان رای و سلیقه ای مستقر می‌شود رقابت ها تمام می‌شود و دولت مستقر دیگر، دولت همه و متولی امور اجرایی کل کشور و مسائل داخلی و خارجی ست.کارشکنی در کار دولت؛ کارشکنی در امر ملی ست. بارها شنیده ایم جریانی یا گروهی یا حتی بخشی از ساختار قدرت مثلا مجلس چوب لای چرخ دولت می‌گذارد اما امان از زمانی که خود دولت یا جریانی در دولت با هدف کسب سهم بیشتری از قدرت نظام سیاسی؛ مانع از تحقق اهداف ملی دولت شوند.

رویداد ناگوار سقوط هواپیمای رئیس جمهور رئیسی همه را شوکه کرد و البته اصلاح طلبان مترصدِ بازگشت به صحنه سیاست در ایران را بیشتر؛ آنها با حمایت از پزشکیان در انتخابات چهاردهم سعی کردند بازگشت شان به صحنه سیاست را جشن بگیرند و البته پس از تکیه زدن پزشکیان به قدرت اجرایی کشور؛ هم چنان به دنبال سهم بیشتری از قدرت به سبب «اختلافات اصولگرایان و البته «وضعیت فوق العاده داخلی و خارجی » با پیاده سازی راهبرد دولت پنهان در دولت چهاردهم هستند.

مطلبم را با سناریوی ناترازی انرژی و قطعی برق در پاییز شروع می‌کنم در ادامه به سایر ناترازی ها (سوخت و بنزین و ارز) می‌پردازم سپس به ماجرای استعفاهای زنجیره ای و هدفمند در دولت چهاردهم و در نهایت به شایعه استعفای رئیس جمهور پزشکیان و بهره برداری های سیاسی و رسانه ای این سناریوها می‌پردازم. در طول مطلب سعی می‌کنم نشان دهم نشانه هایی از یک دولت پنهان در دولت چهاردهم به چشم می‌خورد که عملا سکاندار دولت اوست و ادامه این رویه می‌تواند در شرایط حداقلی به ضعف عملکردی دولت چهاردهم منتهی شود.

سکانس اول : مسئله ناترازی برق و گاز!؟

نا ترازی ها بیش از هر چیز دیگری؛ وفاق می‌خواهد تا دستور!؟

مادامی که کشور با انواع ناترازی ها از ناترازی بانکی و بودجه گرفته تا برق و گاز روبروست و یک طرف رفع این ناترازی ها مردم هستند که به نحوی از انحاء از تبعات اصلاحات متاثر خواهند شد ،دولت به جای گفتگو با جامعه در یک دور تند اقدام به رفع ناترازی ها با تصویب انواع مصوبه و آیین نامه به شیوه دستوری گرفته است.به نظر می‌رسد کارکرد وفاق مدنظر دولت؛ بیش از آنکه منوط به اجماع و اقناع سازی مردم و سایر مسئولین برای همراهی و مشارکت طلبی برای حل و فصل مسائل جاری باشد؛ معطوف به بی صدا کردن منتقدان است.

وزارت نفت مقصر اصلی قطعی برق و عدم واریز یارانه آبان

یارانه آبان ماه دهک های 4 تا 9 که پیش تر سی ام هر ماه واریز می‌شد امروز اول آذر ماه هنوز واریز نشده است و بنظر می‌رسد ظاهرا هنوز منابع یارانه نقدی از محل نفت و پالایش و پخش وابسته به وزارت نفت به خزانه واریز نشده است و به همین دلیل هنوز یارانه آبان ماه واریز نشده است.پیش تر هم در مسئله برق هم عدم تامین سوخت مایع نیروگاه ها از سوی وزارت نفت به عنوان عامل خاموشی های آبان اعلام شده بود.بعید نیست با این نابه سامانی تکالیف وزارت نفت، وزیر به زودی به مجلس فراخوانده شود.

سکانس دوم : قانون به کارگیری دو تابعیتی ها

رویکرد غیر علوی از دولت علوی مدار!؟

رئیس جمهور در انتخابات و حتی مناظرات به کررات به نهج البلاغه فراز زد و از بی عدالتی ها و تبعیض و صد البته رعایت قانون برای همه بویژه دولتمردان و کارگزاران نظام گفت. بی شک بخش هایی از آحاد متدین جامعه به علت نهج البلاغه خوانی ایشان و پاکدستی پزشکیان در طول سطوح مختلف مدیریتی اش به اوم رای دادند.

نهج البلاغه و داستان عدل مولا علی برای ما ایرانیان به مثابه یک سناریو و فیلم نامه است که یکی از فرازهای آن داغ گذاشتن حضرت علی (ع) بر دستان برادرش عقیل است بوقتی که عقیل از بیت المال سهم بیشتری از حقش می‌کند!؟

ادعای اساسی رئیس جمهور در تبعیت از منش و کردار مولا علی (ع) در پیاده سازی عدالت در اولین روزهای آذرماه به شدت زیر سئوال می‌رود.

دولت در طی ارسال یک لایحه‌ای یک‌فوریتی به مجلس در پی اصلاح قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس است و شدیدا و با تمام قوای رسانه ای اش پیگیر حذف شمول بندهایی ست که مشمول تابعیت فرزندان یا همسر مسئولان است!؟

دولت سعی می‌کند صرفاً کسانی مشمول ممنوعیت انتصاب در مشاغل و پست‌های حساس شوند مشمول که صرفا خودشان تابعیت مضاعف دارند و موضوع تابعیت به اعضای خانواده شان یعنی همسر و فرزندانشان تسرری پیدا نکند. ظاهر امر دعوا بر سر انتصاب دکتر محمدجواد ظریف به سمت معاونت راهبردی رئیس جمهور است اما رسانه ها در ادامه انتشار سطوح مدیریتی مشمول این قانون متذکر می‌شوند که افراد دیگری هم با این شرایط مشغول به کار هستند!؟

پیش از بسط بیشتر این لایحه و اصلاحیه دولت یک پرسش اساسی را مطرح می‌کنم:

چگونه می‌شود که پزشکیانی که در طول انتخابات با تسلط مثال زدنی اش جلوی دوربین زنده هم نهج البلاغه خوانی می‌کرد به چنین رویکرد غیر علوی روی آورده است!؟ «جواب این پرسش در ادامه مسیر عملکردی دولت و البته در کنشگری هایش مشخص تر می‌شود»

اگرچه این روزها بیش از همه اسم ظریف بر سر زبان ها ست اما نگاهی به مناصب حساس بیانگر راهی ست که می‌تواند طبقه خاصی از کارگزاران را شامل شود.«معاونان و مشاوران رئیس‌جمهور و قائم‌مقام آنها، قائم‌مقام، معاونان و مشاوران وزرا، رؤسا و مدیران عامل، مدیران کل و همترازان آنها در وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی و دستگاه‌هایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر یا تصریح نام است، از قبیل شرکت ملی نفت ایران، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بانک‌ها و بیمه‌های دولتی و مدیران سیاسی اعم از سفرا، استانداران، کارداران، رایزن‌ها، فرمانداران، بخشداران، شهرداران» به‌استثنای نهادهای تحت امر مستقیم مقام معظم رهبری مانند نیروهای مسلح و منصوبان مستقیم مقام معظم رهبری و مشاغلی که برای انتصاب اشخاص در قانون اساسی تشریفات خاصی برای آن پیش‌بینی شده و کارکنان قوه قضائیه (اعم از قضات و کارمندان) که صلاحیت آنها توسط حفاظت اطلاعات مربوط احراز و اعمال می‌گردد، در زمره مشاغل حساس محسوب شده و مشمول مقررات این قانون می‌باشند.

سکانس سوم: وفاق و استعفا دو روی سکه فشار

سکانس چهارم: شایعه استعفای رئیس جمهور

بهره گیری از سلبریتی های رسانه ملی علیه منافع ملی : محمد حسین رنجبران با نگارش متنی با عنوان گام نخست رئیس جمهور پزشکیان؛ ترمیم سرمایه اجتماعی نظام است

در خبرگزاری فارس نوک پیکان شایعه استعفای رئیس جمهور پزشکیان را به سمت جلیلی و حامیان جلیلی گرفت. البته

عصر ایران : آنهایی که انتخابات برایشان تمام نشده، هر روز پروژه‌ای جدید را کلید می‌زنند

اصلاح طلبان با مسئله حضور در قدرت و تصاحب بخش بیشتری از سهم قدرت نظام به خوبی فهمیده اند رقیب خیالی و حتی دشمن پنداری او راحت تر از دشمن پنداری نظام است

سکانس قابل پیش بینی :

مسئولیت گریزی حامیان دولت چهاردهم و عدم پاسخگویی به بهانه عدم همراهی نظام با رئیس جمهور /

جلیلی چهاردهمین دولت را هم زمین می‌زند؟

راهکار عملیاتی برای توفیق ملی دولت چهاردهم

1. هوشیاری و اقدام به هنگام نهادهای اطلاعاتی

2. دوری کردن شخص پزشکیان از دولت پنهان دولت چهاردهم

3. نقش فعالانه سایر نهادهای قدرت نظام : مجلس/ قوه قضائیه / مجمع/ بیت رهبری

4. ایفیا نقشس مسئولانه بنیان های قدرت: سیاسیون/ احزاب/ اشخاص / رسانه ها/ دانشگاهیان / تحلیل گران در جهت تحقق اهداف ملی