فلسطین ام المسائل غرب آسیا !

گذشته و آینده کشورهای منطقه غرب آسیا به سرزمینی ژئو پلتیک به وسعت 27،024 کیلومتر مربع گره خورده است. این گستره سرزمینی شاید در برابر یک یا دو میلیون کیلومتر مربع وسعت سرزمینی ناچیز محسوب شود؛ اما بحث ما بحث اعداد نیست، بحث بزرگی عدد 24 هزار یا دو میلیون نیست بحث ما بحث قدرت و روابط بین الملل است که یکی از عوامل «وجودی و پدیداری قدرت» در همین «عامل ژئوپلتیک» و یکی دیگر در «مدیریت حل و فصل مسائل مهم بین المللی» نهفته است.

آنچه در مجامع بین المللی به عنوان «فلسطین» شناخته شده، نوار غزه و کرانه باختری است و سرزمین‌های اشغال شده توسط صهیونیست‌ها تحت عنوان اسرائیل شناخته می‌شود. امّا با توجه به اعتقاد مسلمانان مبنی بر اینکه صهیونیست‌ها سرزمین فلسطین در طول سالهای پس از جنگ جهانی اول اشغال کرده‌اند، منظور ما از فلسطین نیز (به تبع همین ذهنیت مسلمانان و دنیای اسلام ) کل سرزمین فلسطین شامل نوار غزه، کرانه باختری و سرزمین های اشغالی است. البته با توجه به معادلات شکل گیری سرزمین های جدید اسلامی پس از فروپاشی عثمانی آخرین امپراطوری فراگیر مسلمانان، ممکن است نظر حکام سرزمین های اسلامی منطقه با نظر ساکنان مسلمان منطقه متفاوت باشد ضمن اینکه همین همراهی حاکمان مسلمان کشورهای نوظهور با جامعه بین الملل، نظر طبقات و اقشاری از ملل مسلمان منطقه را به مرور زمان تغییر داده است اما آن موضوعی که اهمیت دارد اینست که طول زمان اشغالگری یک سرزمین و البته به تبع آن نحوه شکل گیری و گسترش یک کشور مبتنی بر همین اشغال سرزمینی؛ عامل توجیه کننده اشغال و سلب حق آزادی سرزمین برای ساکنان آن سرزمین نیست!

به همان نسبت که مدت زمان طولانی انتظار انسان برای پرواز به شکلی از اشکال ممکن انسان را از پرواز منصرف نکرد و در نهایت همین آرزوی طولانی مدت و انتظار زیاد، انسان را به سیر در آسمان و در ادامه حضور در فضا رساند، مدت زمان طولانی آزاد سازی سرزمین های اشغالی فلسطینی مانع از آزاد شدن آن به نحوی از انحاء نخواهد شد.

از اینرو مسئله فلسطین را بایستی ام المسائل غرب آسیا دانست، مسئله ایی که با توجه یا عدم توجه به آن و روش حلی که برای آن در نظر گرفته می‌شود، هم هویت ملت های منطقه و هم آینده شان رقم خواهد خورد.